Óður um Ísland

Úr Óði um Ísland:

[Flaug hann og flaug]
Flaug hann og flaug
fleygði sér sniðhallt í storminn.
Dró hann og knúði
dulmögnun langt inní veðrinu.
Flaug hann og flaug.
Fjaðrir hans dundu
blásvartar
ofar brimlöðri hafsins.

(s. 10)