Lóa Pind Aldísardóttir

Samþáttun bókmenntategunda einkennir nálgun Lóu Pind Aldísardóttur í fyrstu skáldsögu hennar, Sautjándanum. Hér má finna þræði skvísubókmennta, spennusögu og vísindaskáldskapar, í bland við pólitíska ádeilu. Þetta myndar á stundum áhugaverða samfléttun en á hinn bóginn virkar sagan á köflum eins og hún þjáist af tilvistarvanda, þar sem enginn þessara þráða er nægilega sterkur til að bera hana uppi. Hinsvegar, og kannski einmitt þessvegna, er margt í sögunni sem kemur ánægjulega á óvart, því með því að daðra við þessi form án þess að nýta sér þau fyllilega tekst höfundi að ganga þvert á óhjákvæmilegar væntingar. Þannig skapast áhugaverðar mótsagnir innan textans og ennfremur óvænt endalok sögunnar.