„Þetta kvöld hurfu eldhúshnífar og garðklippur og flugbeittar sagir með dularfullum hætti úr skúffum, geymslum og bílskúrum um alla eyjuna. Verkfærin hurfu líkt og hendi væri veifað, svo hljóðlega að enginn tók eftir því. Það voru vitanlega börnin sem höfðu hnuplað þeim og geymt undir sænginni þegar þau lögðust til svefns.“