Strax í upphafi bókar er ljóst að ljóðmælandi er staddur á geðdeild í fyrsta sinn og hann lýsir lífinu á deildinni. Þar ríkir „dularfull ró“ og „sjúklingar sitja þögulir / og stara í andrúmið“ eða „hnikast eftir göngunum eins og vofur“. Hann lýsir því hvernig honum líður og hvað varð til þess að hann er þarna staddur.

Fyndni er oftast talin fyrst þegar kostir Auðar Haralds sem höfundar eru tíundaðir, og af henni er ómælt í bókum hennar. En oftast er líka skýrt erindi rekið: hræsni afhjúpuð, valdakerfum ögrað, vanahugsun og klisjur fordæmdar, lestir hæddir, níðstangir reistar.

Sagan inniheldur einstaklega áhugaverðar hugleiðingar um skáldskapinn, ástina, lífið og dauðann sem helst endurspeglast í samskiptum aðalpersónunnar, Hjartar, við Cecyliu - pólska stúlku sem hann verður hugfanginn af.

Þessi viðfangsefni koma við sögu í tveimur nýútkomnum barnabókum sem hér verður fjallað um, Gling gló eftir Rebekku Sif Stefánsdóttur með myndskreytingum eftir Sjöfn Asare og Eldgos þar sem Rán Flygenring er bæði höfundur texta og mynda.

Það verður ekki annað sagt en að ferill Skúla Sigurðssonar sem glæpasöguhöfundar byrji með ofsa. Í raun byrjar hann í miðju höggi, þar sem svartklæddur og grímuklæddur maður lætur vaða með kylfu í kvið varnarlauss skokkara á fáförnum göngustíg við Rauðavatn.

Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir hefur verið kölluð fjöllistakona því það er ómögulegt að setja hana í eitt hólf. Hún er myndasöguhöfundur, myndlistakona, myndhöfundur, tónlistakona, handritshöfundur, leikskáld, hönnuður og rithöfundur, bæði fullorðins- og barnabóka. Sem rithöfundur spannar höfundarverk hennar angist og undur lífsins og þar finnur hún alltaf húmorískan flöt á umfjöllunarefnum hversu erfið sem þau kunna að vera.